|
Fototo Elvin
Na jaren van fotograferen ben ik eens begonnen om kort m'n fotografie-geschiedenis
eens op een rijtje te zetten. Het is tegenwoordig (september 2006) al
normaal om 'digitaal' te werken maar een paar jaar terug was dat nog
heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg bijzonder, iedereen werkte nog op film
en zwart-wit was ook nog heel gewoon, ook bij de niet-kunstenaars.
Op zoveel mogelijk chronologische volgorde welke fototoestellen / kamera's
ik gehad en gebruikt heb sinds ik begonnen ben (en ik zal er vast wel
een paar vergeten zijn, excuses daarvoor) met fotografie. Sommige heb
ik nog steeds in de verzameling, andere zijn verkocht, verdwenen of
in stukjes en beetjes uit elkaar gevallen en weggedaan. Als je meerdere
van dezelfde hebt kan je ze ook wel eens combineren totdat je weer iets
werkbaars hebt natuurlijk...
De meeste camera's / bodies heb ik overigens tweedehands: soms gekocht,
soms gekregen. Vaak met klein defect en soms eerst helemaal niet meer
werkend; van uitgelopen batterijen, vastgeklemde films tot afgebroken
draadjes en doorgesmolten spoeltjes tot niet meer te openen. Met een
beetje handigheid (schroefjes draaien, solderen, plakken) doen ze het
vaak weer wel, soms niet helemaal zoals je verwacht maar het gaat om
de foto en vaak het meeneemgemak... Een aantal fototoestellen heb ik
ook weer tweedehands verkocht (alleen die nog goed waren natuurlijk)
Overzichtje:
Bij het maken van zo'n overzichtje kom je er overigens achter dat je
veel meer toestellen hebt, gehad en gebruikt hebt dan je ooit normaal
realiseert. Er zijn er zeker nog een paar uit m'n herinnering ontschoten;
bijvoorbeeld toestelletjes die het maar een dag of zo gedaan hebben
of die ik weer weggegeven heb nadat ik ze weer 'gangbaar' gemaakt heb.
De Jaren 80
In de jaren 80 heb ik de onderstaande toestellen gekocht / gekregen of
gehad. De meeste doen het nu in de 21e eeuw nog steeds...
Hieronder een beetje uitleg en geschiedenis per camera:
Voigtländer
|
Geen AFBEELDING |
Technische gegevens:
- Film: Kleinbeeld
- Tijd en diafragma instelling: handmatig, zelf te kiezen
- Lichtmeting: aparte lichtmeter op toestel
- Lenzen: vaste lens, 50 mm
- Scherpstelling: via 'wiebertje' in zoekerbeeld of handmatig
op lens, losse zoeker
- Flitser: kan op flitsschoen bovenop toestel, 1/30 seconde.
- Zat in mooie leren paraat-tas.
|
Opmerkingen - bijzonder:
Dit was m'n eerste fototoestelletje!
Voor die tijd al wat 'veroudert' maar kon nog heel goed mee.
Niets automatisch maar wel al een lichtmeter en scherstelindicator!
|
Tijdens een vakantie in Hilversum (met ouders en zus) heb ik
deze camera 2e-hands gekocht bij een in 2e-hands gespecialiseerde
fotohandel daar in het centrum. Het moest een vrij eenvoudig en
relatief goedkoop toestel zijn en dat was het dan ook.
Instelling van scherpte: op de lens kijken en instellen, of via
het 'Wiebertje' in het beeld kijken naar het object en zorgen
dat het wiebertje (geelig) over het normale beeld komt.
Instelling van belichting: een beetje gokken, instellen van tijd
/ diafragma en op lichtmeter draaien aan knopje totdat wijzertje
in ringetje valt. Dat instellen op lens (diafragma), evt. gecompenseerd
als veel verschil is tussen licht bij object en bij toestel.
|
Ervaringen en geschiedenis:
Handig toestel om mee te beginnen. Nog niets automatisch, dus
echt leren. Toen ik dit toestelletje had ben ik ook gelijk wat
gaan lezen en leren over fotografie. Nog gewoon met kleinbeeldfilm
van de Hema (jawel, was goedkoper) daarmee de eerste filmpjes
volgeschoten.
Het toestel maakt(e) prima foto's (de lens is ook heel, heel erg
goed en relatief lichtsterk), toen ik m'n ME-super (de eerste)
heb gekocht, is dit toestelletje naar m'n zus gegaan.
De eerste flitser die ik hierbij gebruikt heb, is een oude van
m'n vader met losse lampjes; prima, geeft heel veel flitslicht.
Maar is erg duur voor wat meer foto's en daarom al vrij snel (optreden
van m'n zus in het Concertgebouw in Amsterdam) een eenvoudige
elektronen-flitser van Philips gekocht welke ik nog steeds veel
gebruik: doordat hij zo klein is past hij in een tasje bij de
ME-Super.
De camera is waarschijnlijk een Vitoret DR geweest - tenminste
als ik het goed op het internet heb terug kunnen vinden. Een handige
link: http://www.butkus.org/chinon/voigtlander_pdf/voigtlander_pdf_manuals.htm
|
Pentax ME-Super Serienummer 2560330
|
(klik op de afbeelding voor een vergroting...)
|
Technische gegevens:
- Film: Kleinbeeld
- Soort-Kamera: spiegelreflex
- Tijd en diafragma instelling: half-automaat met diafragma-voorkeuze
of volledig handmatig, flitstijd en 'B'. Zonder batterij: 1/125
seconde
- Lichtmeting: Pentax systeem met meting (algemeen oppervlakte,
centraal meer gevoelig) bij spiegel
- Lenzen: Wisselbaar, Pentax K-bajonet. Meegekocht: standaard
50mm objectief, 136 mm 'portretlens' tele-objectief (niet instelbaar),
Pentax.
Later meer lenzen bijgekocht en gekregen
- Scherpstelling: spiegelrefex, handmatig. Zoeker heeft diverse
kaders waarmee makkelijker scherp te stellen is, zeker bij weinig
licht en lange tele-objectieven.
- Flitser: kan op flitsschoen bovenop toestel, 1/30, 1/125 seconde
of zelf te kiezen, ook kabel-aansluiting
- Batterij: 2 kleine knoopcelletjes of 1 lithium-cel, werkt
ook op gehoor-batterijen
- Zelftimer (mechanisch), aanduidingen in zoeker met led-jes
- EF-stand: extra lange of korte instelling voor filmgevoeligheid
(een paar stops in te stellen onderbelichting of overbelichting
met eenvoudige draaiknop)
|
Opmerkingen - bijzonder:
Tot september 2006 m'n lievelings-camera.
Blijft ook naast de MZ-5
|
Deze camera heb ik een paar jaar na m'n eerste toestel gekocht
op vakantie in dezelfde fotowinkel.
M'n vader had al een Pentax MG (zie verderop) met daarbij een
paar lenzen, dus de keuze voor Pentax was logisch.
Heel veel mee gefotografeerd, in de loop van jaren kwam al snel
een statief, andere lenzen zoals een 28-70 en een 80-300 zoomlens
en nog meer accessoires. Op het fotootje: met een lens die bij
de MZ-5 zat.
|
Ervaringen en geschiedenis:
De mogelijkheden van een camera met vaste lens zijn voor een
'echte fotograaf' wat beperkt. Een vaste lens, lichtmeting alleen
met aparte meter op de body van de oude camera, toch wat ongemakkelijk
als je wat meer wilt.
Inmiddels was ik ook al wat ingeweid in het zelf ontwikkelen en
afdrukken (de eerste tijd nog geen Doka van mezelf), dus dan wil
je wat meer mogelijkheden. Een spiegelreflex was daarop het antwoord.
Dit toestel heb ik 2e-hands gekocht met ook een vaste telelens
naast de standaard 50mm lens die erbij hoorde, zoomlenzen bestonden
al wel maar waren nog minder van kwaliteit dan vaste lenzen en
erg duur.
De fotoboeken heb ik verder doorgelezen en geleerd, op school
een fotocursus gevolgd (paar jaar lang) waarbij ook thema's aan
bod kwamen om zelf uit te proberen, ontwikkelen en afdrukken was
ook een standaard iets; een paar filmpjes (12/24 foto's zwart-wit)
per week was niets bijzonders daarbij.
Accesoires - erbij verzameld in de loop van
jaren: |
- Fotokoffer
- Diverse doppen
- Diverse vaste-objectieven waaronder de portretlens (135
mm), 28mm en diverse 50mm lenzen.
- Zoomlens 28-70 Tokina met macro-stand
- Foto-tas voor snel-gebruik
- Schoonblaaskwastje en doekje
- Polarisatie-filters
- Statief
- Mechanische draadontspanner
- Macro-voorzetlensje (op 200 mm is dat micro!)
|
- Zoomlens 80-200 Orion met macro-stand
- 2x Teleconverter (maakt van een 80 mm bijvoorbeeld een
160 mm lens)
- Zwart-wit geelfilter
- Schouderstatief
- Eenvoudig vakantie-tafelstatiefje
- Zoomlens 28-80
- Zoomlens 35-80
- Telezoomlens 70-210
- Diverse flitsers, tussen makkelijk mee te nemen en veel
flitslicht
|
Met het statief erbij hele mooie avond-opnamen gemaakt, met mooie
maanlandschappen, met de 28mm stand van de zoomlens was het heel
goed molens fotograferen van binnen (wil eigenlijk ook nog een
visoog-lens hebben daarvoor) en met de tele-mogelijkheden ook
van heel ver weg nog een object groot in beeld brengen.
Voor het maken van macro-opnames heb ik lang getwijfeld tussen
een voorzetlensje of tussenringen. Met tussenringen is het eenvoudiger
om te wisselen en toch nog relatief lichtsterk te blijven maar
met een voorzetlensje op een zoomlens kan je nog makkelijker werken
en nog veel verder zoomen. Met pentax-K waren de tussenringen
overigens ook relatief duur en vandaar dat ik gekozen heb voor
gevoeligere films (of zo ontwikkelen) en het voorzetlensje.
Met de Teleconverter kan je een objectief een stuk 'opschuiven',
ongeveer 2x zo ver. Met de 28-70 bijvoorbeeld met de converter
erbij heb je een 56-140 lens (wel wat minder lichtsterk), met
de 80-200 maak je zelfs een 160-400 mm lens effectief op je camera!
Als je daar dus nog een voorzetlensje op zet voor macro-opnames,
heb je heel weinig licht nog op je film maar wel heel mooie opnames
van hele kleine dingetjes zoals een bloempje van een mos-plantje.
De combinatie blijft ook klein en relatief licht van gewicht en
daarom goed mee te nemen voor 'elke dag'.
Ik nam deze camera heel graag mee op vakantie, de eerste jaren
dat ik dat op de fiets deed had ik op m'n bagagedrager achterop
de koffer staan (bruine, leren koffer), waaraan ik aanpassingen
had gedaan om ook gelijk een soort van statief te hebben: met
diverse aluminium hoekprofieltjes, boutjes, moertjes (ook vleugel-moeren)
kon ik aan de zijkant van de koffer een statief opbouwen, met
ook daarbij een flits-statief (met lange kabels daarbij). Dit
werkte heel erg goed zolang er niet teveel wind stond voor de
fiets en deze op vlak terrein kon staan. Met 400 mm een molen
of vogel fotograferen was heel goed mogelijk, het opbouwen duurde
natuurlijk wel eens even.
Overigens had m'n fiets een dubbele standaard zodat die redelijk
stabiel stond.
Vaak had ik in deze camera een zwart-wit film zitten (regelmatig
wisselde ik deze ook nog, verschillende filmgevoeligheden) en
dan in een van m'n andere toestellen die ik op vakantie meenam
een kleurenfilm. Met in de loop van de jaren 2ehands steeds meer
accessoires en andere flitsers, een zeer complete set waarmee
ook in concerten nog heel goed op afstand te fotograferen is!
Ik heb er ooit nog een 'winder' bij gehad maar die werkte niet
echt goed. Doel daarvan is om na het fotograferen de film te spannen
zodat je dat niet zelf hoeft te doen en sneller een volgende foto
kan maken. Het ging echter sneller met de hand en het toestel
bleef ook lichter en kleiner.
|
Pocket-Kamera (jaszakdingetje)
|
|
Technische gegevens:
- Film: Pocket-cassettes (heel klein, "110")
- Tijd en diafragma instelling: N.v.t. - fixed
- Lichtmeting: N.v.t.
- Lenzen: vast lensje, 'grootbeeld'
- Scherpstelling: Geen: fixed focus
- Flitser: Geen mogelijkheid
- Kwaliteit: Is geen sprake van
|
Opmerkingen - bijzonder:
Zeer klein!
|
Heerlijk klein aparaatje daar waar een ander, echt fototoestel
veel te groot is. Bestaat uit kunststof hoesje wat gedeelelijk
rond de film-cassette gaat (pocket) met wieltje om te transporteren,
vast kunststof lensje en vast 'diafragma' en 'sluiter'.
Zodra de film getransporteerd is, klik als voldoende rond en 'sluiter'
gespannen. Ontspanknopje aandrukken en plaatje achter lens beweegt
terug: opname
|
Ervaringen en geschiedenis:
Het grootste nadeel van een spiegelreflex: het formaat. Het op
één na grootste nadeel: het gewicht.
Met dit cameraatje is dat helemaal opgelost: zeer klein, zeer
licht: het is niet meer als iets wat van een pocket-film (extra
klein film-formaat) een film-met-lens maakt. Fixed focus, geen
instellingen. Bij genoeg licht klap je de kunstof-venstertjes
evt. op (kan je beter richten), dit geeft een soort van zoeker-beeld.
Dan span je de film (als je dat voordien doet is je jaszak waarschijnlijk
'gefotografeerd') en druk je op het knopje onderaan 'de kamera'.
Daarna vouw je de zoeker weer plat en steekt hem in je jas- of
broekzak.
De film was relatief duur, grof en de kwaliteit was ook echt
alleen geschikt voor het maken van een 'snapshot'. Gewoon een
dingetje om altijd bij je te hebben op de fiets of lopens. Kan
ook weinig aan kapot... Bij een beetje vergroting zag je de korrel
al komen dus voor echt fotograferen moet je wel een 'echt toestel'
met minimaal kleinbeeldfilm meenemen.
Na jaren wilde ik de lens eens een beetje schoonmaken maar een
klein beetje verdunde spiritus was blijkbaar voldoende om het
kunststof-lensje 'op te laten lossen' en het werd daarmee helemaal
wit. Niet meer bruikbaar dus. Overigens maar een paar filmpjes
(24 stuks?) mee gevuld. Meestal had ik wel een kleinbeeld camera
mee. Overigens heel leuk om gewoon al fietsend een klikje mee
te maken!
|
Pentor Spiegelrelex kleinbeeldcamera
|
|
Technische gegevens:
- Film: Kleinbeeld
- Tijd en diafragma instelling: handmatig, zelf te kiezen
- Lichtmeting: via lens, scherptediepteinstellingsknop na instelling
diafragma
- Lenzen: 50mm schroefdraad en ook een 'portretlens'.
- Scherpstelling: in zoeker kijken tot ongeveer scherp is
- Flitser: kan op flitscontact vooraan toetstel en op statief
(nog geen mogelijkheid bovenaan)
- Sluiter: nog van stof; 'echte gordijnsluiter'.
|
Opmerkingen - bijzonder:
Gekocht vanwege de flitser, weinig gebruikt.
|
Dit toestel heb ik van iemand overgenomen voor weinig. Het ging
me voornamelijk om de grote flitser die ik kon gebruiken en ook
evt. om als tweede spiegelreflex te kunnen gebruiken.
|
Ervaringen en geschiedenis:
Een paar zwart-wit filmpjes geschoten als test maar de camera
had wat gebreken waardoor dit ook niet zo'n succes was. Daarnaast
zeer beperkt kwa lenzen die ik erbij had, zwaar en groot toestel
(voor een fietser). Is een soort van 'Praktica'. De sluiter is
nog van stof zelfs...
Al vrij snel heb ik gaatjes door de achterwand geboord en hem
als sier-object opgehangen in de buurt van m'n computer op m'n
slaapkamer (woonde toen nog bij m'n ouders natuurlijk) waar hij
anno 2006 nog steeds hangt.
|
De camera heeft zeer beperkte mogelijkheden,
lichtmeting wel al door de lens, zodra je de 'zichtknop' indrukt. |
|
Diverse wegwerp-kleinbeeld-camera's
|
|
Technische gegevens:
- Film: Kleinbeeld
- Tijd en diafragma instelling: N.v.t.
- Lichtmeting: op het oog
- Lenzen: vaste lens
- Scherpstelling: Fixed focus, niet van toepassing
- Flitser: sommige 'filmen met lens' hebben dit inderaad
- Kwaliteit: van matig tot redelijk tot zelfs 'bijna goed'.
|
Opmerkingen - bijzonder:
Eenvoudig, klein en licht, 'mogen nat worden'
|
Diverse z.g. 'film met lens' - wegwerpcamera's gebruikt.
Ze zijn er zonder flits, met eenvoudige flits die je vast ingedrukt
moet houden en zelfs met aan-uit-schakelaartje.
|
Ervaringen en geschiedenis:
Als klein iets minder belangrijk wordt maar gewicht en 'minder
gevoelig' wel handig is, bijvoorbeeld als 'tweede camera', komen
de wegwerp-camera's in beeld.
Net als bij de eerdere pocket-kamera (had ik overigens nog gewoon
bij me): niets in te stellen, zodra je de film doorgedraaid hebt
kan je klikken en gaat een plaatje opzij zodat je film belicht
wordt.
De kwaliteit: matig, soms zelfs slecht en soms "best nog
wel goed". Klein diafragma met gevoelige (400 asa) film:
vanaf 1 meter tot oneindig 'scherp' door de scherptediepte. Een
soort van groothoeklensje van kunststof zorgt voor voldoende licht
op de film en 'that's it'. Ze zijn er in diverse soorten, met
flits of zonder flits, diverse merken, waaronder Hema en Kodak
en Fuji, Kruidvat enz.
De exemplaren met flits zijn soms heel praktisch: je drukt op
het kartonnen hulsje op de 'flits-knop' totdat het ledje gaat
branden bij de flitser, op het moment dat je klikt zie je het
kleine elektroden-flitsertje gaan en voila een foto gemaakt.
Als je de camera openmaakt (film uithalen bijvoorbeeld) moet
je even voorzichtig zijn met de aparaatjes met flitser: die wordt
gevoed door een enkel penlight-batterijtje, een klein stukje elektronica
om de hoge spanning op te wekken en via een draadje naar een contactje
bij de 'sluiter' (plaatje wat opzij klikt) wordt ervoor gezorgd
dat de vonk overslaat. Als de condensator niet helemaal ontladen
is, krijg je toch een flinke schok.
Film-laden: de kleinbeeldfilm zit aan de ene kant in de camera
zonder cassette, soms op een wikkeltje of gewoon zo los opgewonden
en wordt bij opname een stukje verder in de kleinbeeldcassette
gespoeld (hoe simpel!!!). Bij eruithalen is het dus ook een kwestie
van het doosje kapot maken, film eruithalen en gewoon als kleinbeeldfilm
verwerken (is goedkoper dan de fotowinkel het eruit te laten halen).
Opnieuw inspoelen is in het donker ook goed mogelijk, maar let
dan wel extra op de flitser. Ik kan me nog goed zo'n laad-sessie
herinneren in de toiletten van de jeugdherberg in Antwerpen: onder
in dikke jas en trui op de blinde een filmpje uit de cassette
halen en in het andere compartiment rollen, 'deksel' terug dicht
drukken en daarna doosje er weer overheen.
Voor 'snap shots' prima te gebruiken, kunnen redelijk goed tegen
water en spatten, als ze uit je hand vallen terwijl je 30 fietst,
doen ze het daarna nog steeds; zowiezo zijn de gemaakte opnames
in de cassette gespoeld en dus zelfs als het toestel breekt zijn
de reeds gemaakte opnamen er daarna nog.
Ook wel een leuke toepassing was de panorama-versie hiervan: gewoon
een extra toestelletje om leuke panorama-opnamen te kunnen maken.
M'n eerste heb ik in Antwerpen gekocht toen ik eens zo dom was
om m'n echte toestel vergeten mee te nemen. Van Agfa, was verbaasd
over de kwaliteit die ik er echt niet achter gezocht had.
|
De jaren 90
Vanaf de jaren 90 gaat het hier verder.
De Jaren 00
Vanaf de jaren 00 gaat het hier verder.
{Terug
naar Begin}
let op: deze homepage wordt niet meer actief bijgewerkt. Ga naar
elvinshoot
|
Navigatie door mijn privé-pagina:
Andere sites:
11.05.2022
|